به طور کلی روسازی ها پس از گذشت چند سال از بهره برداری (کمتر از عمر بهره برداری)، به خرابی هایی از جمله قیر زدگی، انواع مختلف ترک ها، ناهمواری و یا تلفیقی از آنها دچار می شوند. به همین دلیل متولیان راهسازی همواره به دنبال راه حل هایی بوده اند که عمر روسازی راه ها را بیشینه و هزینه تعمیر و نگهداری آنها را کمینه کند. از جمله خرابی هایی که معمولا در روسازی راه ها مشاهده می شوند، ترک های خستگی هستند. برای تهیه مخلوط آسفالتی مقاوم در برابر بروز ترک های خستگی زودرس، آزمایش هایی پیشنهاد شده اند که معمولا انجام آنها نیاز به تجهیزات ویژه و صرف زمان طولانی دارد. به همین دلیل پژوهشگران روابط متنوعی را برای پیش بینی عمر خستگی مخلوط های آسفالتی ارایه کرده اند که البته این روابط نیز برای شرایط خاص انجام آزمایش (نوع مصالح، دما و ...) معتبرند، اما باید برای شرایط دیگر اعتبارسنجی و صحت کاربرد آنها مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش سعی شده است با توجه به امکانات آزمایشگاهی موجود در کشور و استفاده از آزمایش کشش غیرمستقیم رابطه ای برای پیش بینی عمر خستگی مخلوط های آسفالتی رایج که در رویه آسفالتی راه های کشور مورد استفاده قرار می گیرند ارایه شود. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهند که با استفاده از درصد فضای خالی مصالح سنگی پرشده با قیر و ضریب برجهندگی نمونه های آسفالتی می توان رفتار خستگی مخلوط های آسفالتی را مورد بررسی قرار داد.

 برای تعیین مقاومت باربردی مخلوط های آسفالتی باید پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی آسفالت (C,f) تعیین گردند. برای تعیین این پارامترها، معمولا از آزمایش سه محوری استفاده می شود. این آزمایش پیچیده بوده و نیاز به تجهیزات و لوازم پیشرفته آزمایشگاهی دارد. در این پژوهش روشی ابداع گردیده است که به کمک آن می توان بدون انجام آزمایش سه محوری پارامترهای مقاوم برشی آسفالت (C, f) را بدست آورد. در این روش ترکیب آزمایشهای کششی غیرمستقیم و تک محوری جایگزین آزمایش سه محوری گردید. برای این منظور در درصد قیرها، درصد شکستگی های مختلف مصالح سنگی، درصد فیلر و دانه بندی های مختلف، نمونه های آسفالتی در آزمایشگاه ساخته شد و مورد آزمایشهای تک محوری و کشش غیر مستقیم و سه محوری قرار گرفت. سپس دوایر مور با استفاده از نتایج حاصل از آزمایشهای تک محوری و کششی غیرمستقیم رسم گردید و مقادیر چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی آسفالت (f,C) تعیین گردید. ارتباط پارامترهای C و f بدست آمده از این روش، با مقادیر حاصل از آزمایش سه محوری و یم مقایسه گردید و صحت نتایج به کمک انجام آزمایش سه محوری و یم بر روی همین نمونه ها، مورد ارزیابی و تایید قرار گرفت.

در چند دهه اخیر استفاده از یک روش کارآمد و اقتصادی در تامین پایداری خاک، به عنوان یک چالش مهم برای مهندسین و محققین مطرح بوده است. نیلینگ (مسلح سازی خاک در محل) با توجه به سرعت اجرا، تکنیک مناسبی در تامین پایداری است. عموما نیلینگ با نیل های ساده و دارای تزریق شناخته می شود، اما نیل دارای صفحات مارپیچ یا "نیل مارپیچ1" نیز با توجه به سرعت زیاد اجرا و عدم نیاز به تزریق مورد توجه است. با توجه به بررسی های محدود صورت گرفته در زمینه نیل مارپیچ، هدف این مطالعه بررسی مقاومت بیرون کشیدگی2 نیل مارپیچ (به عنوان مهم ترین عامل در طراحی سیستم نیلینگ) با یک مدلسازی اجزاء محدود سه بعدی توسط نرم افزار آباکوس است. بررسی اثر سربار3، فاصله و تعداد صفحات، اهداف این مطالعه هستند. نتایج، اثر سربار بر مقاومت بیرون کشش را تایید می کنند. همچنین سطوح گسیختگی در فواصل دورتری نسبت به سطح نیل اتفاق می افتد و فاصله سه برابر قطر را می توان فاصله بهینه صفحات در نظر گرفت. استفاده از نیل با فاصله صفحات کم تر موجب افزایش مقاومت نشده است. همچنین استفاده از صفحات بیش تر با فاصله کم تر افزایش مقاومت را نشان نمی دهد. مقایسه نتایج مدلسازی و تست های آزمایشگاهی نشان دهنده صحت مدلسازی آزمایش بیرون کشش4 است و این مدلسازی می تواند گواهی بر عملکرد نیل مارپیچ در شیب های خاکی باشد.

در این تحقیق اثر پارامترهای دما،‏ درصد قیر و میزان تراکم بر روی مدول برجهندگی آسفالت بررسی شده است. نمونه های آسفالتی با روش تراکم ژیراتوری متراکم شده اند. برای تعیین مدول برجهندگی نمونه ها،‏ از آزمایش کشش غیر مستقیم استفاده شده است و نمونه های ساخته شده با تراکم ها و درصد قیرهای مختلف در دماهای مورد نظر تحت آزمایش کشش غیر مستقیم قرار گرفته اند. برای افزایش دقت در هر حالت دو نمونه آزمایش شده و نتایج به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده نشان می دهد،‏ مدول برجهندگی آسفالت،‏ با افزایش دما و درصد قیر کاهش یافته و با افزایش تراکم افزایش می یابد. نحوه تغییرات مدول برجهندگی برحسب دما،‏ در صد قیر و تعداد دوران به کمک رابطه ای که از نتایج این تحقیق به دست آمده تقریب زده شده است. مقایسه پیش بینی های این رابطه با نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد رابطه ارائه شده از دقت قابل قبولی برخوردار است.

در این مقاله دستگاه آزمایش بیرون کشش ژئوگریدها که برای اولین بار در ایران بطور کامل طراحی و ساخته شده، معرفی می گردد. این دستگاه توانایی اعمال بارهای استاتیکی و سیکلی در شرایط کنترل بار و کنترل تغییرمکان، با فرکانس و اشکال مختلف موج دینامیکی را دارا است. علاوه بر تشریح مشخصات فنی دستگاه و آماده سازی نمونه، خلاصهای از نتایج آزمایش های پایه برای نمایش قابلیتهای عملکردی دستگاه ارائه شده است. در این مطالعه اثر تنش قائم، تراکم نسبی خاک و مسیرهای مختلف بارگذاری بر توزیع تغییر مکانها و مقاومت بیرون کشش ژئوگرید یک سویه پلیمری مدفون در ماسه سیلیسی، در آزمایشهای استاتیکی و سیکلی بررسی شده است.با افزایش تنش قائم و تراکم نسبی ماسه، مقاومت بیرون کشش استاتیکی افزایش می یابد. در آزمایش سیکلی و در تراکم نسبی پایین، افزایش مقاومت و با افزایش تراکم نسبی و تنش قائم، کاهش مقاومت بیرون کشش دیده شده، ولی این رفتار در آزمایشهای فعلی روند مشخصی ندارد.

هدف از این مطالعه ایجاد آزمایش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم برای نشان دادن آدنوویروس در کشت های سلولی بود. برای این منظور آدنوویروس تیپ 5 تکثیر شد و با استفاده از اولتراسانتریفوژ روی گرادیان کلرید سزیم خالص گردید. پارتیکل های آدنوویروس خالص شده با میکروسکوپ الکترونی مشاهده گردیدند. ویروس خالص شده و لیزات سلول آلوده جداگانه برای ایمن سازی خرگوش های آزمایشگاهی به کار رفت و ایجاد آنتی بادی علیه آدنوویروس در سرم های خرگوش با روش خنثی سازی نشان شد. آزمایش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم با استفاده از سرم خرگوش های ایمن با آدنوویروس تیپ 5، فلوئورسانس مثبت را در کشت های سلولی تلقیح شده با تیپ 5، 40 و 41 آدنوویروس نشان داد، در حالی که کشت های سلولی سالم یا تلقیح شده با ویروس های پلیو منفی بودند. با انجام دادن این آزمایش بر روی کشت های سلولی تلقیح شده با نمونه مدفوع بیماران مبتلا به اسهال، تشخیص آزمایشگاهی سریع تر صورت می گیرد.

1آسفالت نیمه گرم (Half-Warm Mix Asphalt) به دلیل شرایط تولید خاص خود، یکی از گزینه های جایگزینی آسفالت های مرسوم است. آسفالت نیمه گرم (H-WMA) در محدوده دمایی 100-60 درجه سانتیگراد تولید و متراکم می شود که نسبت به آسفالت داغ (HMA) دمای کمتری در مراحل تولید نیاز دارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیرات درصدهای بالای تراشه آسفالت بازیافتی (RAP) استفاده شده در آسفالت نیمه گرم بر روی خصوصیات وزنی-حجمی و مکانیکی آنها است. در این راستا، نمونه های آسفالت نیمه گرم با درصدهای جایگزینی 70 و 100 درصد، ساخته شده و با نمونه شاهد ساخته شده با روش داغ (HMA) مقایسه شده است. درصد قیر بهینه برای تمامی مخلوط ها بدست آمد و سپس آزمایش های کشش غیرمستقیم ((IDT)) (در دمای 25 درجه سانتیگراد)، حساسیت رطوبتی نمونه های آسفالت داغ (HMA) و نیمه گرم و آزمایش خمش نیم دایره ای در دماهای میانی و پایین انجام شد. آزمایشات کشش غیرمستقیم نتایج قابل قبولی ارائه دادند به اینصورت که با افزایش درصد جایگزینی RAP، مقاومت (IDT) افزایش داشت. به دنبال این موضوع، نسبت مقاومت کششی (TSR) نمونه های آسفالتی نیمه گرم، با افزایش درصد جایگزینی RAP بهبود یافت، به این صورت که بیشتر بودن مقدار TSR مخلوط های آسفالتی حاوی RAP نسبت به مخلوط بدون RAP نشان دهنده ی مقاومت بیشتر مخلوط های حاوی RAP بود. نتایج آزمایشات SCB در دماهای میانی و پایین نشان داد که استفاده بیشتر از RAP موجب شکننده شدن نمونه ها می شود و این به معنی کاهش مقاومت در برابر گسترش ترک و بدتر شدن انتشار آن است، نتایج تعیین میزان انرژی شکست مخلوط های آسفالتی نشان داد که مخلوط های حاوی درصد RAP بالاتر، انرژی شکست کمتری دارند.